راهنمای پست های ایتالیایی: ختم کلام، اصلا رجیستا یعنی پیرلو!
 |
گه گاه در مورد پست های بازی بازیکنان در تیم های ایتالیایی واژه هایی را به کار می بریم که برخی می گویند زاده ی تفکر ایتالیایی و خاص فوتبال این کشور است و همچون شما مدتی بود که کنجکاو بودم برای شناخت این پست ها. اغلب هنگام انتشار اخبار نقل و انتقالات و برای راهنمایی شما عزیزان، به فراخور بازیکن مورد اشاره در خبر، مجبور می شدم در این زمینه اندکی جستجو کنم اما نتیجه ی جستجو نهایتا در عبارت کوتاهی خلاصه می شد که به حتم نمی تواند تعریف کامل و جامعی ارائه دهد! خوشبختانه در چند روز گذشته گاتزا دلا اسپورت اقدام به انتشار مقاله هایی در این زمینه کرده است که در میان این کمبود خبر بعد از بسته شدن پنجره ی نقل و انتقالات، به نظر سوژه ی خوبی است برای آنکه بدان بپردازیم!
ابتدا عرض پوزش به جهت مقدمه ی نسبتا طولانی، و سپس اصل کلام: رجیستا
امروزه موقعیت رجیستا مترادف شده است با آندرا پیرلو! و این واژه بیش از آنکه در مورد موقعیت هر بازیکن دیگری عنوان شود، در مورد موقعیت پیرلو مورد استفاده قرار می گیرد.
همچنین این عبارت برای توصیف کارگردان یک فیلم نیز بکار می رود، و اگر رجیستا را طراح رقص روی یخ بدانیم، کمی به آنچه پیرلو در زمین انجام می دهد نزدیک تر می شویم!
در روزهای ابتدایی، پیرلو یک ترکوارتیستا (در روزهای بعد به آن خواهیم پرداخت، به طور خلاصه، بازیکنی میان خط حمله و خط هافبک) بود تا اینکه با آمدن انجلوتی به میلان، به موقعیتی عقب تر برده شد. پیرلو در نقش جدید به سرعت جا گرفت و پس از آن این نقش، نقش متداول او در باشگاه و تیم ملی بوده است.
در سال های اخیر، پست رجیستا، به عنوان «نقش پیرلو» نیز شناخته می شود!
معمولا حوزه ی عملیاتی رجیستا در جلوی مدافعین است و وظیفه ی وی تنظیم سرعت بازی است. بازیکنان دیگر همواره به رجیستا توجه داشته و منتظر پاس های او هستند. رجیستا در زمینه بازیخوانی باید نمونه باشد.
و البته:
اگر یک رجیستا به اندازه ی پیرلو خوب باشد، ویژگی های دیگر وی اهمیتی ندارد! پیرلو هرگز سریع نبود، در تکل زدن و در سر زدن چندان مؤثر ظاهر نمی شد اما کیفیت بازیسازی او آنقدر زیاد بود که مربیان با رضایت تمام کمبود های او را می پذیرفتند.
در مرحله ی یک چهارم نهایی یورو 2012، در بازی ایتالیا و انگلیسی، کسی به یاد ندارد که پیرلو در تقابل های زمینی و هوایی با بازیکنان حریف موفق بوده باشد، و یا از بازیکنی در حرکت سبقت گرفته باشد، اما به حتم بهترین بازیکن زمین در آن بازی، پیرلو بود.
اگر در بازیکنی دقیقا تمام خصوصیات پیرلو وجود داشته باشد، به سرعت باید خود را به عنوان رجیستا مطرح کند.
مشکل اصلی برای یک رجیستای جوان عدم تطابق کامل با پیرلو است! یک رجیستا، زمانی رجیستا است که استعدادش به اندازه ی استعداد پیرلو باشد...
در این شرایط، مربیان اغلب به رجیستاها به عنوان بازیکنانی بس غیر ضروری نگاه می کنند و ترجیح می دهند بر روی داشتن آنها ریسک نکنند! مارکو وراتی، جانشین احتمالی پیرلو در تیم ملی ایتالیا، همیشه در این نقش مطمئن ظاهر نمی شود، هرچند به سرعت در حال پیشرفت است و از نظر دفاعی نیز بهتر از پیرلو در زمین ظاهر می شود.
با توجه به آنچه گفته شد، منسوخ شدن احتمالی این پست در فوتبال امروزی بسی دردآور است؛ با این حال صرف نظر از مهارت بازیگران، هیچ فیلمی به یاد ماندنی نخواهد شد، مگر با حضور کارگردانی ماهر...
